طبیعت را پاس بداریم

امروز سیزدهم فروردین روز طبیعت و از طرفی آخرین روز از مجموعه تعطیلات نوروزی است. در این روز بسیاری از مردم ایران طبق رسمی دیرین به دامن طبیعت می روند. نکته مهم احترام به مظاهر طبیعی و حفظ و پاسداشت آنهاست که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

سیزدهم فروردین یکی از اعیاد ملی ایرانیان است که در واقع به احترام طبیعت و برای حفظ سلامت و شروعی پرنشاط در هر سال جدید جشن گرفته می شود.
جشنی که در آن همراهی هست و هم افزایی، در این روز بسیاری از ایرانیان نه تنها با خانواده بلکه با اقوام و خویشان و آشنایان نزدیک خود و تشکیل گروههای بزرگتر دل به طبیعت سپرده و در دامن کوه و دشت و باغ و صحرا و حتی پارکهای شهری مستقر می شوند و ساعاتی شاد و پرطراوت برای خود رقم می زنند.
مردمی که در شرایط سخت اقتصادی و فشارهای زندگی سالهای اخیر غرق در مشکلات هستند در چنین روزهایی خود را از قید و بند پردازش شرایط نامساعدی که با بی تدبیری های مسئولین رقم خورده، رها می کنند و به دامن طبیعت پناه می برند.
در چنین روزی مردم، اغلب با تهیه غذا(ناهار و بعضاً شام) و تأمین وسایل بازیهای دسته جمعی به اماکن گردشگری طبیعی و پارکهای بزرگ اطراف و درون شهرها پناه می برند.
رسومی نیز از دیرباز وجود داشته که هنوز هم پابرجا هستند از رها سازی ماهی های قرمز سفره هفت سین، تا انداختن سبزه های تدارک دیده شده سفره هفت سین در آبهای جاری(رود، چشمه و…) تا گره زدن سبزه توسط دختران دم بخت.
اما نکته مهم این روز، ضرورت ارتقاء فرهنگ مواجهه با طبیعت است. محیط های طبیعی امانت های الهی هستند که باید دست به دست منتقل شده و نسل های مختلف بتوانند از آنها بهره مند شوند.
پس ضروری است افراد از اقداماتی که موجب تخریب و آسیب منابع طبیعی می شود بپرهیزند. از آتش افروختن های غیر ضروری، قطع شاخه های درخت برای تهیه زغال، ورود خودروها به رویشگاههای گیاهی، ریختن زباله در محوطه های طبیعی، آلوده سازی منابع آبی با استفاده بی رویه از شوینده های شیمیایی و… مصادیق از رفتارهای اشتباهی است که بعضاً از سوی عده ای از مردم رخ می دهد.
پس لازم است برای احترام به طبیعت، الگوهای رفتاری مناسب را پیاده سازی کنیم و به یکدیگر احترام بگذاریم و منابع طبیعی را پاس بداریم تا نشان دهیم جامعه ای قانونمدار، ضابطه مند و با فرهنگ متعالی هستیم.

✍️ سهراب فرشاد