نان به بهای جان

نان به بهای جان

“جان ارزان ها” را می گویم، هم‌آنانی که‌از سرِ ناچاری برای لقمه ای نان، جان‌ داده و تا چند‌ روزدیگر به روال همیشگی نام و یادشان نه از خاطره بازماندگان که از حافظه “مسئولانی،” که برای هر ندانم کاری توجیهی در آستین دارند، برای همیشه پاک خواهد شد! ‌کارگران این بی پناه ترین و بی

تبیلغات