عصر عاشورا؛ غریبانه ترین لحظات تاریخ شیعه

عاشورای سال ۱۴۰۴ هجری شمسی هم به عصر خود رسید. غروبی حزن انگیز برای پاسداشت برگزیدگان خدا. و در تاریخ چه زیبا ماندگار شدند یاران حسین(ع)

نگارش؛ سهراب فرشاد_ مدیرمسئول پایگاه خبری ویردار

عاشورای سال ۶۱ هجری روزی غم انگیز در تاریخ اسلام بویژه شیعه است. غم انگیز برای از دست دادن بهترین بندگان خدا.
روز دهم محرم که عاشورا نامیده می شود، برای امام حسین(ع) سخت ترین لحظات را از صبح تا عصر رقم زد. عزیزانش یکی پس از دیگری به میدان نبرد رهسپار شدند و هر از چند دقیقه ای، یکی از آنها در خون خود غلتیدند.

از نوزاد شش ماهه امام گرفته تا جوان برومندش، از برادران شجاع و وفادارش تا خواهر زاده و برادر زاده ها و جوانمردانی از خویشاوندانش تا یاران و اصحاب گرامی اش که وعده رهایی، امان نامه و راحتی و آسایش آنها را از مولایشان جدا نکرد تا آخرین نفر جنگیدند و تا آخرین نفس از امام خود دفاع کردند.

در این روز عزیزان ابا عبدالله الحسین هر یک با شجاعتی مثال زدنی به میدان نبرد با مشرکین رفته و با آگاهی از عاقبت جنگی نابرابر، تا توانستند از حریم فرزند ولی خدا دفاع کردند.

کوفه و عراق و حجاز پر بود از کسانی که حب دنیا آنها را از همراهی امام بازداشته بود. خیل مردمی که در آن روزگار امام را تنها گذاشتند و در تاریخ به بی عملی، عهد شکنی و دنیا پرستی شهره شدند.
پس از آن پشیمانی بی فایده بود، قیام های متعدد هم کافی نبود تا کوتاهی آنها در صحرای کربلا را جبران کند.
بهرحال بارگاه امام حسین امروز پس از ۱۴۰۰ سال پذیرای میلیونها عاشق دلباخته ای است که اگر در روزگار سال ۶۱ هجری می زیستند قطعاً امام تنها نمی ماند و سرنوشت عاشورا به گونه ای دیگر رقم می خورد.
شاید در وقوع آن رخداد بی نظیر حکمتی بوده که اکنون شیعیان دنیا در مراسمات تاسوعا، عاشورا و اربعین حسینی اینگونه منسجم گردهم می آیند و ندای خونخواهی حسین(ع) سر می دهند و با آرمانهایش تجدید میثاق و بیعت می کنند.
امروزه اباعبدالله حاکم مطلق قلوب مسلمین و آزادی خواهان دنیاست و غربت عصر عاشورا، وحدتی از شیعیان را در عصر معاصر ما رقم زد تا یه تأسی از مولای خود پرچمدار مبارزه با زورگویی و ظلم باشند.